This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
8.
[30]
sed ut intelle-
ctum est quantam vim haberet accurata et facta quodam
modo oratio, tum1 etiam magistri dicendi multi subito exstiterunt. Tum Leontinus Gorgias, Thrasymachus Calche-
donius, Protagoras Abderites2, Prodicus3 Cius, Hippias Elius4
in honore magno fuit56; aliique multi temporibus eisdem
docere se profitebantur, arrogantibus sane verbis, quem ad
modum causa inferior—ita enim loquebantur—dicendo fieri
superior posset.
[31]
his opposuit sese Socrates, qui subtilitate
quadam disputandi refellere eorum instituta solebat [verbis7].
Huius ex uberrimis sermonibus exstiterunt doctissimi viri;
primumque tum philosophia non illa de natura, quae fuerat
[p. 1010]
antiquior, sed haec, in qua de bonis rebus et malis deque
hominum vita et moribus disputatur, inventa dicitur. Quod
quoniam genus ab hoc quod proposuimus abhorret, philo-
sophos aliud in tempus reiciamus; ad oratores, a quibus
digressi sumus, revertamur.
[32]
exstitit igitur iam senibus illis
quos paulo ante diximus Isocrates, cuius domus cunctae
Graeciae quasi ludus quidam patuit atque officina dicendi;
magnus orator et perfectus magister8, quamquam forensi
luce caruit intraque parietes aluit eam gloriam quam nemo
meo quidem9 iudicio est postea consecutus. Is et ipse scri-
psit multa praeclare et docuit alios; et cum cetera melius
quam superiores tum primus intellexit etiam in soluta oratione, dum versum effugeres, modum tamen et numerum
quendam oportere servari.
[33]
ante hunc enim verborum
quasi structura et quaedam ad numerum conclusio nulla
erat aut, si quando erat, non apparebat earn dedita opera
esse quaesitam—quae forsitan laus sit, verum tamen natura
magis tum casuque, non umquam1011 aut ratione aliqua aut ulla12
observatione fiebat.
[34]
ipsa enim natura circumscriptione
quadam verborum13 comprehendit concluditque sententiam,
quae cum aptis constricta14 verbis est, cadit etiam plerumque
numerose. Nam et aures ipsae quid plenum, quid inane sit
iudicant et spiritu quasi necessitate aliqua verborum com-
prehensio terminatur; in quo non modo defici sed etiam
laborare turpe est.
1 tum secl Jahn
2 Abderites F2 Quintil. iii. 1. 10: Abderitas BMG: Abderita HO
3 Prodicus F: Prodigus codd.
4 Cius . . . Elius Fleckeisen: Ceius . . . Eleius codd.
5 in honore magno fuit secl. Jahn
6 fuere B1: fuerit H
7 verbis codd. secl. Haupt: acerbius Feldhuegel: urbanius Vitelli: urbanissume Orelli
8 et perfectus magister secl. Bake (cf Rufin. p. 89 Or.）
9 quidem meo BHM: quidem om. Rufin.
10 non unquam Peter: nonnunquam aut L: nonnumquam haud Rufin.: natura magistra casuque, non unquam Baehrens
11 quam add. vulg.: om. L et Rufin.
12 ulla adddit Fleckeisen ex Rufino
13 verborum secl. Schütz
14 constricta FO: circumscripta codd.: structa Bake
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Rhetorica, Tomus II. A. S. Wilkins. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1911. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The Mellon Foundation provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.